สวัสดีอีกครั้ง
หลังจากเราเดินทางกันมาแล้วสองตอนกับ “เซียนจริง ซินเจียง”: เซียนจริง ซินเจียง Amazing Xinjiang EP.1, เซียนจริง ซินเจียง EP.2: ทะเลทรายแห่งซินเจียง วันนี้ วันที่สามของการเดินทาง เราตื่นแต่เช้ามืดดดดดดด เพื่อขึ้นเครื่องบินไป “คัชการ์” กัน ไปเลยยย Continue reading “เซียนจริง ซินเจียง EP.3: คัชการ์ พาเพลิน”
หลังจากที่ผมมาถึงอูรุมชีในบ่ายเมื่อวาน และได้ไปเดินเล่นที่ตลาดของชาวอุยกูร์ในบริเวณมัสยิด Erdao (เซียนจริง ซินเจียง Amazing Xinjiang EP.1) อย่างเป็นที่อิ่มหนำสำราญอย่างที่สุดแล้ว วันนี้ 1 เมษายน 2560 ในตอนเช้าครอบครัวของอาฎิล (adilsiripatana.com) ก็เดินทางมาถึงอูรุมชี Continue reading “เซียนจริง ซินเจียง EP.2: ทะเลทรายแห่งซินเจียง”
สวัสดีครับ
เมื่อต้นเดือนเมษายนที่ผ่านมาผมกับเพื่อนและครอบครัวไปเที่ยวเขตปกครองตัวเองซินเจียงอุยกูร์ เขตปกครองตัวเองหนึ่งของจีนกัน แรกเริ่มเดิมทีเรารู้จักซินเจียงจากที่พ่อของเพื่อนผมเล่าให้ฟังว่ามันมีพื้นที่นึงของจีน ที่คนมีเชื้อสายเติร์ก หน้าตาจะเป็นแขกๆฝรั่งๆ ไม่เป็นตี๋เป็นหมวยแบบคนจีนทั่วไป วิถีชีวิตวัฒนธรรมของเขาก็แตกต่างด้วย คือนับถือศาสนาอิสลาม และรับวัฒนธรรมมาจากอินเดียและแถบเอเชียกลางจนไปถึงตุรกีเสียมากกว่า เรานั่งดูภาพดูวิดิโอกันมาตั้งแต่ยังเรียน ป.ตรีไม่จบ ตอนนี้พวกเราก็ปีกกล้าขาแข็งพอสมควร ก็เลยชักชวนกันไปเที่ยวซินเจียงกันครับ เป้าหมายหลักก็เพื่อที่จะไปถ่ายรูปวิวและคน โดยความสำเร็จสูงสุดที่เราตั้งไว้คือถ่ายรูปภูเขาเขียวๆที่เต็มไปด้วยต้น Apricot สีชมพูเต็มไปหมด ที่เราจะได้ถ่ายกันในวันหลังๆของทริป Continue reading “เซียนจริง ซินเจียง Amazing Xinjiang EP.1”
สวีดัส สวัสดีย์
ก็หายไปนานกับการเขียนอะไรบางอย่างลงบล็อคน้อยๆแห่งนี้ ผมเปิด post ทิ้งไว้สำหรับเขียนเกี่ยวกับทริปที่มิวนิคและออสเตรีย เอารูปใส่ไว้แล้ว แต่ยังไม่มีอารมณ์เขียนให้เสร็จ จนล่วงไปเป็นเวลาหลายเดือน กลับไทย และกลับเยอรมันมาแล้ว ก็ยังไม่ได้เขียน โธ่ ชีวิต
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาผมก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวกับ “พี่ปั๊บ” หนุ่มไทยอารมณ์ดีจากเชียงใหม่ ที่มีความชอบคนใต้มากๆ (คนใต้มีอะไรให้ชอบนะ 55) จนสามารถพูดใต้ได้หลายคำอยู่ (แต่ยังเพี้ยนอยู่นะครับ ต้องหาแฟนเป็นสาวใต้ จะได้หัดพูดทุกวัน อิอิ)
ทริปนี้เกิดขึ้นเมื่อวันเสาร์ที่ 4 ตุลาคม 2558 เป็นทริปที่เรียกได้ว่าฉุกเฉินนิดๆ ผมได้รับคำชวน 2 วันก่อนหน้านั้น ผมตอบตกลงไปโดยไม่คิด เพราะเขาบอกว่าจ่ายค่าตั๋วให้ แหะๆ Continue reading “Schwäbisch Hall – A Town in Volley”
อินนาลิลลาฮิวาอินนาอิลัยฮิรอญีอูน
แท้จริงเราเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮฺ และแน่แท้เราจะต้องกลับคืนสู่พระองค์
ผมพึ่งทราบข่าวว่าบังนักชงชาของร้านน้ำชาที่บ้านท่ากินดิน อ.ท่าศาลา ที่ผมได้เขียนถึงใน โพสต์นี้ ได้กลับสู่อัลลอฮ (เสียชีวิต) แล้วเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคมที่ผ่านมา
ผมกับเพื่อนตั้งใจจะถ่ายรูปเป็นสารคดีให้แกสักชุด แต่เราก็ได้ถ่ายไว้ไม่ครบจบเรื่อง น่าเสียดายเหลือเกิน Continue reading “การจากไปของชายนักชงชา”
ปารีส เมืองศูนย์กลางการท่องเที่ยว.. ใครๆก็มาเที่ยวปารีสกัน ปารีสเป็นเมืองต้องห้ามพลาด ชีวิตนึงถ้ามีโอกาสมายุโรป คุณต้องไปเที่ยวปารีส!
หลังจากจบคอร์สภาษาคอร์สแรก ผมก็ได้หยุดเรียนหลายวัน หยุดนานๆแบบนี้จะอยู่บ้านเฉยๆได้ยังไง มันต้องไปเที่ยว ใช่มั้ยครับทุกท่าน?
ถือว่าพอเหมาะพอเจาะพอดี ที่ผมได้เพื่อนชาวแคนาดาพาเที่ยวปารีส เขาเคยอยู่ปารีสมาหลายปี ดังนั้นเขารู้จักปารีสดี และพูดฝรั่งเศสได้ เราออกเดินทางด้วยรถไฟจากไฟรบวร์กไป Basel สวิตเซอร์แลนด์ เพื่อต่อรถไฟ TGV ของฝรั่งเศสไปปารีส เจ้ารถ TGV นี้วิ่งเร็วกว่า ICE ของเยอรมันนิดนึง ก็ตื่นเต้นดีครับ เป็นรถไฟที่เร็วที่สุดที่ผมเคยนั่งแล้วล่ะ.. Continue reading “Paris, je’ taime”
มโนภาพ
เป็นเวลาล่วงเลยมาถึง 10 ปีแล้ว เหตุการณ์ครั้งสำคัญครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ชาติไทยที่ยากที่จะลืมเลือน คือ เหตุการณ์ตากใบ และกรือเซะ ที่เกิดขึ้นในเดือนมกราคมและเมษายน ปี พ.ศ.2547 ในเวลานั้น ผมยังวัยเยาว์เกินไปที่จะตระหนักถึงนัยความสำคัญมัน Continue reading “ปัตตานี: มโนภาพ – ความจริง”
29 ธันวาคม 2014
หากนึกถึงเนเธอร์แลนด์ โดยเฉพาะ Amsterdam ก็คงหนีไม่พ้นกังหันลม คลอง บ้านริมคลอง และย่านโคมแดง… Continue reading “Netherland, hou van jou”
“กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในหนึ่งวัน”
..และไม่ได้เที่ยวจนหมดได้ในหนึ่งวันด้วย!
เท้าความก่อน.. ทริปนี้เป็นทริปที่เรียกว่าไม่ได้คาดคิดไว้ด้วยซ้ำ เนื่องจากตอนแรกผมตั้งใจจะกลับไทยเพื่อไปร่วมงานแต่งงานของเพื่อนรัก แต่ไปๆมาๆผมยังมีเรียนถึงวันที่ 23 ธ.ค.ดูตั๋วราคาถูกแล้วมันมีเวลาให้อยู่แค่ 7 วันเลยตัดใจนอนอยู่บ้าน
บังเอิญมีเพื่อนรุ่นพี่คนนึง ชื่อ Ariful เป็นชาวบังกลาเทศ เคยไปเรียน ป.โทที่ มวล. หลังจบจาก มวล.เขาก็ไปทำ ป.เอกที่ฮ่องกง ตอนนี้มาแลกเปลี่ยนที่กรีซเขาก็อยากเที่ยวยุโรป เลยชวนผมเที่ยวด้วย ผมเลยลองเช็คค่าเดินทาง ก็สาหัสพอสมควร แต่โดนยั่วยุด้วยที่พักฟรีที่โรมผมเลยไป Continue reading “Roma, ti amo”
เวลาผ่านไปอะไรมันก็เปลี่ยนไปหมด อย่างศูนย์อาหารกลางคืนที่ มวล.เอง ผมก็ลืมไปเลยว่าตอนแรกน่ะมันไม่มีหลังคา คือโรแมนติกมากๆถ้ามานั่งกินข้าวเย็นตอนอาทิตย์ตกดินหรือตอนกลางคืน Continue reading “โคนท้อน มวล.”
Pakpoom 